In mijn vorige blog, Onze eerste weken in Spanje: landen, wennen en vooruitkijken, vertelde ik hoe we stap voor stap ons nieuwe leven hier proberen op te bouwen. Het voelde alsof we goed op weg waren: we hadden onze NIE geregeld, een huis gevonden en de kinderen waren langzaam aan het wennen. Tijd voor de volgende stap: de inschrijving bij de gemeente.

En eerlijk, ik dacht: “Dat doen we even.” Je zoekt alles op, verzamelt de juiste papieren en je voelt je goed voorbereid. Mede dankzij de stappen die we al hadden gezet. Maar we hebben ervaren dat de inschrijving bij de gemeente in Spanje net even anders werkt dan gedacht.

Het padrón municipal

Wat we leerden: in Spanje heet de inschrijving bij de gemeente officieel het padrón municipal. Dit is het bevolkingsregister van de gemeente waar je woont. Zonder een inschrijving in het padrón kun je veel dingen niet regelen, zoals het inschrijven van de kinderen op school of bepaalde administratieve zaken. Het klinkt eenvoudig, maar in de praktijk merkten wij dat ieder gemeentehuis dit nét een beetje anders aanpakt.

Zo moesten wij de IBI-gegevens van onze huurwoning meenemen – iets waar we van tevoren niet aan hadden gedacht. Daarnaast waren natuurlijk ons NIE-nummer en het huurcontract onmisbaar. Het is dus slim om altijd nét wat meer documenten bij je te hebben dan gevraagd, zodat je nooit voor verrassingen komt te staan, net zoals ons 😉

Onze bewuste keuze

Wat ik nog even wil zeggen: er zijn mensen die de inschrijving bij de gemeente voor je uit handen nemen. Met tolken, makelaars of dienstverleners die alles regelen. Maar wij wilden dit bewust zelf doen. Juist om het avontuur compleet te maken. Met vallen en opstaan leren we meer dan wanneer iemand anders het voor ons oplost. En eerlijk: dat maakt het soms lastig, maar ook heel waardevol.

Het verschil met eerdere ervaringen

Tot nu toe waren onze ervaringen bij de bank en de politie positief. Natuurlijk moesten er formulieren ingevuld worden, maar we werden telkens vriendelijk geholpen. Er werd Engels gesproken, Google Translate erbij gehaald – we voelden ons gesteund.

Onze ervaring was deze keer anders. We kwamen bij een mevrouw terecht die geen woord Engels sprak, geen Google Translate wilde gebruiken en alles in rap Spaans bleef uitleggen. Dat was voor ons een nieuw en confronterend moment. Voor het eerst voelden we écht de taalbarrière tijdens de inschrijving bij de gemeente.

We begrijpen het

En toch: we snappen het ook. We zijn in een ander land, en het is aan ons om de taal te leren en ons aan te passen. Daar doen we ons best voor. Maar vandaag kwamen we gewoon nog net een stukje ervaring en kennis tekort.

Het resultaat? We hebben nog niet kunnen afronden waar we voor kwamen. Terug moesten we sowieso – alleen niet met lege handen. We liepen juist naar buiten met extra papierwerk om thuis in te vullen. 🙃

Reflectie: van frustratie naar relativeren

Toen we het gemeentehuis verlieten, waren we eerlijk gezegd best gefrustreerd. Je denkt dat je alles keurig hebt voorbereid en toch loop je alsnog tegen muren op. Maar onderweg naar huis konden we het al wat meer relativeren.

Dit is emigreren naar Spanje in de praktijk: niet alleen maar zon, zee en vrijheid, maar óók bureaucratie en geduld leren hebben. En misschien maakt juist dát de kleine successen later zoveel waardevoller. Al moet er toch een oplossing komen voor die taalbarrie 😉

Spaans leren: meer dan een hulpmiddel

Bijna één jaar geleden zijn wij vanuit tips begonnen met Duolingo. Je denkt dat je daarmee heel wat Spaans oppikt, maar in de praktijk viel dat best tegen. Zoals bij ons dus bij inschrijven bij de gemeente. Op zo’n moment voelde ik: hier moet ik iets mee. Daarom ben ik me direct gaan oriënteren op een echte Spaanse taalcursus.

Zo kwam ik terecht bij Yo hablo Español – een cursus op zo’n 45 minuten rijden (zonder tol) of 35 minuten (met tol). Wat ik fijn vind: de lessen gaan van Nederlands naar Spaans en je kunt kiezen tussen online lessen of fysieke lessen. Ik heb bewust gekozen voor de fysieke lessen, omdat ik denk dat ik zo het meest leer en meteen ook beter durf te oefenen. Super benieuwd hoe dit gaat! Over een tijdje kan ik je meer vertellen hoe dit loopt en hoe dit in de praktijk bevalt. Wat ik je wel alvast kan vertellen vandaag was mijn eerste les en ik vond het niet alleen heel leerzaam, maar ook nog eens leuk.

👉 Wil je meer weten? Kijk eens op Yo hablo Español – Spaans leren in Spanje

Waar we nu staan

Tot zover zijn we in het proces: de verhuizing, onze eerste weken, de NIE… en nu dus de inschrijving bij de gemeente, die ons nog niet gelukt is. Het hoort erbij. Niet alles gaat vanzelf, en soms moet je gewoon een keer extra terugkomen – mét een stapeltje extra formulieren onder je arm.

En dat is ook oké. Want uiteindelijk weten we: we komen er wel.

➡️ Kijk je in de volgende blog mee of het ons wél gelukt is? Dan vertel ik je ook hoe de inschrijving bij de gemeente direct samenhangt met de school voor de kinderen.

Dit was hem dan, mijn eerlijke verhaal over Inschrijving bij de gemeente: van “doen we even”naar terugkomen. Ons verhaal stopt hier niet, er volgt nog zoveel meer te vertellen. Volg ons daarom via de socials om op de hoogte te blijven. We zien je graag terug.

Hasta luego Nicole.

“Deze blog deelt onze persoonlijke ervaringen met verhuizen naar en wonen in Spanje. Regels en procedures kunnen verschillen per regio en per situatie. Wij zijn geen officieel adviesbureau. Waar onze kennis ophoudt, schakelen we zelf ook hulp in. Gebruik onze verhalen dus vooral als inspiratie, maar baseer je keuzes altijd op jouw eigen situatie.”