Onze eerste weken in Spanje: landen, wennen en vooruitkijken

Na maanden van voorbereiden was het dan zover: we kwamen aan in Spanje. Hoe onze voorbereidingen verliepen en hoe deze reis was, kon je lezen in mijn vorige blog: Het echte vertrek: mijlpalen, tegenslagen en een rit van bijna 2100 km.

Wat ik toen nog niet wist, is hoe hard ik echt zou moeten landen in Spanje. De maanden ervoor waren zó intens: het vele regelen, alle emoties, de drukte in Nederland en natuurlijk de tegenslag waar ik in mijn derde blog over schreef. Dat alles had veel energie gekost. En precies daarom voelde het ook zo dubbel: enerzijds waren we opgelucht dat de reis erop zat, anderzijds was ik moe.

Emigreren naar Spanje: een zachte landing in ons nieuwe huis

Onze woning huurden we direct van Spaanse verhuurders, zonder makelaar ertussen. Dat maakte het meteen persoonlijk. We voelden dat dit voor nu precies de juiste plek was. Een plek waar we konden landen, uitrusten van alle hectiek en langzaam wennen aan een nieuw dagelijks leven.

Toch merk ik dat dat landen langer duurt dan gedacht. Doordat we geen vakantie hebben gehad en in Nederland zóveel te regelen was, moest ik echt even bijkomen. En eerlijk gezegd – op het moment van schrijven denk ik dat ik er nog steeds niet helemaal ben. Soms voelt het allemaal nog zo onwerkelijk. We roepen het allemaal, leef je dromen, voor mij voelt het nu echter zo alsof ik in die droom leef. Maar juist daarom zijn onze eerste weken in Spanje ook zó bijzonder: een mix van rust, nieuw begin en wennen aan alles wat anders is.

Ik ben echt iemand die altijd aan staat, niet stil kan zitten en maar doorgaat. Hier kan dat niet, nog niet al onze spullen zijn hier en het gaat hier in Spanje allemaal wat langzamer. Komt wederom het stukje los laten weer om de hoek kijken, waar ik jullie al eerder over heb vertelt.

Leven in Spanje: kinderen en zomervakantie

Zoals ik in mijn vorige blog: Het echte vertrek: mijlpalen, tegenslagen en een rit van bijna 2100 km. al schreef. We vertrokken tijdens de zomervakantie van de kinderen. Dat gaf ons wat lucht. Sem en Evy konden eerst even vakantie vieren, wennen aan hun nieuwe huis en de omgeving ontdekken, zonder dat er meteen schoolstress was. Voor hen voelde het deels nog als vakantie, maar ergens hing ook dat besef in de lucht: dit keer blijven we.

Voor de kinderen waren onze eerste weken in Spanje een mix van spelen, ontdekken en langzaam wennen. Toch hadden wij ons er een beetje op verkeken dat het hier in Spanje óók zomervakantie was. Daardoor kunnen we de school voor de kinderen niet meteen regelen en moeten we geduld hebben tot na de vakantie. Het geeft ons extra tijd om te landen, maar zorgde er ook voor dat dat spannende hoofdstuk – het starten op een nieuwe school – nog even vooruitgeschoven word. De weken gingen voorbij en ineens kwam het besef dat de school vakanties nu toch wel echt bijna over zijn, terwijl wij nog aan het regelen zijn, het werd dus flink heet onder onze voeten.

Hoe we dat uiteindelijk hebben aangepakt en geregeld, vertel ik je in een volgende blog.

Onze eerste weken in Spanje: uitpakken en wennen

Bij aankomst hebben we meteen alles uitgepakt. We wilden niet wekenlang tussen dozen zitten, maar ons huis meteen een thuis maken. Die eerste avond gingen we op tijd naar bed – moe van de reis, maar met een voldaan gevoel. En tot onze verrassing sliepen we heerlijk. Alsof ons lichaam wist: dit is de plek waar we voorlopig mogen landen.

De kinderen renden enthousiast door het huis, gaven hun spullen een plek en maakten hun kamers eigen. En daarna? Rechtstreeks naar de zee – die op nog geen 30 meter van ons vandaan ligt. Voor hen was het meteen duidelijk: dit voelt als vakantie, maar het ís ons nieuwe thuis. 🌊

Van vakantiegevoel naar thuis: onze start in Spanje

Onze eerste weken in Spanje voelden vertrouwd, maar toch anders. Omdat we hier al eerder waren geweest – in december en de zomer ervoor – kenden we de omgeving en wisten we zelfs al onze weg in de supermarkt. Dat maakte de overgang wat makkelijker en gaf ons houvast tijdens het emigreren naar Spanje.

Toch merkten we al snel dat het dagelijkse leven een andere lading kreeg. Voor het eerst koken in onze nieuwe keuken voelde niet meer als ‘vakantie koken’, maar écht zorgen voor ons gezin in ons nieuwe thuis. Zelfs iets eenvoudigs als de was ophangen in de warme Spaanse zon gaf dat dubbele gevoel: dit is vertrouwd, maar het is nu óók ons nieuwe leven in Spanje.

Wat wel nieuw was, was onze eerste ontmoeting met de zoon van de verhuurder. Het was een leuk en warm contact, al merkten we dat de taalbarrière soms wat lastig was. Toch voelde het meteen goed om zo’n eerste band te hebben. Het gaf ons vertrouwen dat we dit avontuur stap voor stap aankunnen – met vallen, opstaan en vooral veel leren onderweg. Precies zoals je mag verwachten in onze eerste weken in Spanje.

Onze eerste weken in Spanje en de NIE-aanvraag

En dan begint het regelwerk. Een van de eerste dingen op de lijst: onze NIE (het identiteitsnummer dat je nodig hebt voor alles in Spanje). Dat bleek een avontuur op zich.

Formulieren invullen, stapels papieren verzamelen, en toen… naar de bank om per persoon € 9,84 te betalen. Klinkt simpel, maar in de praktijk was het dat niet. Want het formulier werkt eigenlijk precies tegenovergesteld: je moet óf al een NIE hebben, óf een Spaanse bankrekening om te kunnen betalen. Maar juist die dingen kun je pas aanvragen mét een NIE. 🤯

Daarna de uitdaging: een afspraak maken bij de politie. En ook dat is niet vanzelfsprekend, want je kunt niet zomaar bij ieder politiebureau terecht – alleen bepaalde bureaus doen NIE-aanvragen.

De afspraak zelf? Uren wachten, geduld bewaren, maar uiteindelijk stonden we buiten met een gevoel van opluchting én een papiertje in de hand. We hebben onze NIE! Het klinkt misschien klein, maar voor ons voelde het als een enorme stap in onze eerste weken in Spanje.

Hoe we dit alles hebben geregeld en welke formulieren we hiervoor nodig hadden heb ik in een aparte blog uitgeschreven: Het regelen van je NIE-nummer in Spanje.

Eerste uitstapjes dichtbij huis

Tijdens onze eerste weken in Spanje hielden we het bewust rustig. We deden vooral dingen rondom huis, om eerst goed te landen en niet meteen weer in een nieuwe hectiek te belanden. De zee, op nog geen 30 meter afstand, werd al snel ons favoriete plekje. Even een frisse duik nemen of gewoon pootjebaden met de kinderen – het gaf ons het gevoel dat vakantie en wonen hier ineens samenvielen.

Ook maakten we regelmatig een wandeling langs de boulevard. Met de warme avonden, de geluiden van spelende kinderen en de geur van de zee voelde dat elke keer weer als een klein feestje. Vaak sloten we de wandeling af met een drankje bij één van de restaurants aan de boulevard. Voor ons was dat hét moment om even te ontspannen, samen te praten en te genieten van de sfeer. Het gaf ons niet alleen tijd samen als gezin, maar ook het besef: dit is onze nieuwe omgeving, hier mogen we ons leven opbouwen. Dat soort momenten maakten onze eerste weken in Spanje extra waardevol.

Uit eten gaan deden we ook een paar keer in die eerste weken. Niet groot of uitgebreid, maar gewoon genieten van een Spaans gerecht op een terrasje. Voor de kinderen was het nog wat onwennig dat alles later op de avond gebeurt, maar tegelijkertijd vonden ze het ook spannend en leuk om deel uit te maken van dit nieuwe ritme. Dit soort kleine ervaringen hoorden bij onze eerste weken in Spanje en gaven ons het gevoel dat we stap voor stap thuiskwamen.

Het waren kleine uitstapjes, dicht bij huis, maar ze gaven ons precies wat we nodig hadden: rust, plezier en het gevoel dat dit nieuwe leven niet alleen uit regelen bestond, maar ook uit genieten.

💡 Tip voor nieuwkomers: gun jezelf de tijd om eerst de directe omgeving te ontdekken. Een simpele wandeling langs de boulevard of een drankje bij een lokaal restaurant kan je al het gevoel geven dat je erbij hoort, zonder dat je meteen grote uitstapjes hoeft te plannen.

Reflectie op emigreren naar Spanje

Onze eerste weken in Spanje waren intensief. Uitpakken, wennen, kinderen begeleiden, papierwerk regelen – er kwam van alles op ons af. Maar tegelijkertijd voelden we ook rust. De bewuste keuze om te huren gaf ons ademruimte.

Het besef groeit met de dag: dit is ons nieuwe leven. Soms chaotisch, soms een beetje spannend, maar bovenal: van ons.

En terwijl de NIE geregeld is, wacht er alweer een volgende uitdaging: de inschrijving bij de gemeente. Dat stukje waarvan je denkt: “Dat doen we even”, bleek achteraf misschien wel het lastigste van allemaal… maar daar vertel ik je in mijn volgende blog alles over.

💬 Hoe waren jouw eerste weken in een nieuw huis, een nieuwe baan of misschien zelfs in een nieuw land?

Dit was hem dan, mijn eerlijke verhaal over onze eerste weken in Spanje. Ons verhaal stopt hier niet, er volgt nog zoveel meer te vertellen. Volg ons daarom via de socials om op de hoogte te blijven. We zien je graag terug.

Hasta luego Nicole.

“Deze blog deelt onze persoonlijke ervaringen met verhuizen naar en wonen in Spanje. Regels en procedures kunnen verschillen per regio en per situatie. Wij zijn geen officieel adviesbureau. Waar onze kennis ophoudt, schakelen we zelf ook hulp in. Gebruik onze verhalen dus vooral als inspiratie, maar baseer je keuzes altijd op jouw eigen situatie.”